Myszy słomianego zapału

„Myszy słomianego zapału” to zbiór wierszy, utrzymanych w formie liryki wyznania, które można określić jako przyjmującą niekiedy postać aktu penetracji pogłębioną refleksję nad człowiekiem zakleszczonym w pułapce, jaką jest życie… Człowiek to kłos na Plantacji Ziemi, skazany na przemianę w słomę. Czas i słońce wypalą wszystko. W obliczu żniw polne myszy szeptają o schronieniu w głębi, w świecie, w którym system korzeni wyznacza układ nerwowy. Myszy wyprowadzają w pole, gdy okazuje się, że wszelkie malownicze krajobrazy uwięzione są pośród nieskończonych łanów słomianego zapału. Pewnego dnia, za sprawą jednej przypadkowej chwili, wszystko zajmuje ogień. Rozpoczyna się ucieczka nie tylko przed światem zewnętrznym, ale także tym drugim. Co jednak kryje się za hektarami słomianego zapału? Jak daleko ogień przesunie granicę? Jak mroczne arkana człowieczeństwa staną się teraz jedyną znaną rzeczywistością?