Nazwanie wroga. Europejskie wizje świata...

Kto chce zrozumieć współczesnych Europejczyków, powinien przyjrzeć się ich sporom o motywacje dżihadystów ginących w samobójczych zamachach na ulicach Londynu czy Paryża. Jedni widzą w nich prawowiernych muzułmanów, drudzy ofiary zachodniego imperializmu; trzeci wrogie postępowi siły zacofania, czwarci marionetki w rękach zachodnich rządów. Od pierwszych ataków we Francji lat 70., aż po rok 2024, w którym otwarte dotąd na migrantów Niemcy wprowadziły surowe kontrole na granicach, powołując się na ochronę bezpieczeństwa po serii zamachów, Europejczycy nie potrafią porozumieć się co do istoty problemu, z jakim się mierzą. Z czego wynika ta niezgoda, paraliżująca wspólne działanie? To ważne pytanie, któremu poświęcona jest niniejsza książka, wykracza daleko poza debatę nad dżihadystycznym terroryzmem i dotyka samych fundamentów współczesnych europejskich demokracji – tych szczególnych społeczeństw, których członkowie nie zgadzają się między sobą niemal co do niczego.