Niebieski chłopiec

Jedyna taka książka o tym, jak być rodzicem dziecka ze spektrum autyzmu.

Zawiera porady, opisuje doświadczenia oraz dane na podstawie przeprowadzonych badań.

W książce m.in. historia i aktualny stan badań nad zaburzeniami ze spektrum autyzmu i charakterystykę zachowań.

Trudności związane z rozwojem dziecka, trudności w interakcji rodzic dziecko i dziecko rodzeństwo.

Trudności życia codziennego w opiniach badanych matek i wypalanie się sił rodziców.

Perspektywa osób trzecich związanych z rodzicami i dziećmi ze spektrum autyzmu (w tym również terapeutów, stowarzyszeń, urzędników oświatowych).

Książka zawiera kolorowe zdjęcia, obrazy i cytaty motywacyjne.

OD WYDAWCY

Ta zapowiedź wymaga dłuższej opowieści, ale obiecuję, że jest warta przeczytania. W 2017 roku postanowiłam rozpocząć projekt pt. Artysta Poszukiwany w ramach mojej fundacji artystycznej. Celem było zrzeszenie i promowanie artystów z regionu (na początek). Tak trafiłam na artykuł o wystawie złożonej z samych NIEBIESKICH OBRAZÓW. Były jak ryty naskalne, rezonowały ze mną mocno, wręcz bucząc w uszach. Okazało się, że wystawa tematyką nawiązuje do zaburzeń ze SPEKTRUM AUTYZMU ze względu na syna malarki. Jeden obraz szczególnie przykuł moją uwagę. Przedstawiał matkę z synem idących drogą i trzymających się za ręce. Na końcu drogi znajdowała się kula ziemska. Wszystko było utrzymane w odcieniach niebieskości. Monika Rezmer, bo o niej mowa, powiedziała, że w pewnym momencie przemaluje tą kulę ziemską na kolorowo. Kilka dni później pojechałam poznać Monikę i jej syna Tomka, który na dzień dobry zarecytował mi z pamięci wszystkie państwa świata.

Nie używamy nawigacji, jak gdzieś jedziemy to Tomek nas prowadzi słyszę od Moniki.

Oprócz niebywałego geniuszu, są też problemy. Z rówieśnikami, z nauczycielami, przepisami i ewidentnym brakiem empatii i chęci współpracy. Na jednej z wizyt Monika słyszy od pani psycholog: Pani syn może wpaść w głębokie upośledzenie. Po tej diagnozie mogła się załamać, ale się nie poddała.

Jest rok 2021 i ponownie spotykam się z Moniką. Ukończyła pedagogiczne studia magisterskie i siedem (!) kierunkowych studiów podyplomowych oraz wiele certyfikowanych kursów i szkoleń z zakresu zaburzeń rozwojowych u dzieci. Udziela się w swoim stowarzyszeniu i stała się specjalistką w dziedzinie spektrum autyzmu. Zdobyła tytuł Osobowości Roku w kategorii działalność społeczna i charytatywna w powiecie świeckim. Ma w planie otworzenie własnego gabinetu terapeutycznego.

Tomek jest wybitnym uczniem (5,33 średnia), stypendystą, ale ze względu na brak wsparcia i przemoc rówieśniczą w szkole od tego roku musiał zmienić placówkę na oddaloną o 25 km od miejsca zamieszkania.

Gdy dzisiaj patrzę na drogę, jaką przeszła dla swojego syna, dla siebie i dla innych rodziców, to chylę czoła. I z dumą oraz wzruszeniem ogłaszam przedsprzedaż Jej książki.