Niedoczytani

Autorka, kierująca polonistyczną katedrą na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli, gdzie wykłada między innymi kulturę, literaturę (zwłaszcza poezję) i historię Polski, adresuje swą książkę przede wszystkim do studentówobcokrajowców, ale także poprzez propozycje nowych odczytań i do znawców poezji, i po prostu do jej miłośników.
Książka, zainspirowana wieloletnią praktyką dydaktyczną poza granicami Polski, ukazuje sylwetki biograficzne i twórczość autorów, którzy stanowią o niepowtarzalności i specyfice polskiej poezji. To jednocześnie historia literatury polskiej pokazana na przykładzie konkretnych wierszy, spotkań ze sztukami pięknymi, muzyką i historią. Niewidzialna nić refleksji i analizy prowadzona jest od początku XX wieku (przykład Bolesława Leśmiana) aż do XXI wieku (przykład Jasia Kapeli). Autorka zachęca do ponownego odczytywania wierszy znanych, ale i zapomnianych (pióra Tadeusza Peipera, Bruno Jasieńskiego, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Tadeusza Różewicza), do rozpoznania na nowo jako arcyciekawych takich poetów, jak Andrzej Bursa i Marian Pankowski, do dokładnego przeczytania w ważnych, niezbędnych kontekstach twórców XXI wieku (jak np. Szczepan Kopyt). Niedoczytanie i nierozpoznanie stają się swoistym papierkiem lakmusowym ciągłości szeroko pojętej awangardowej tradycji poetyckiej, niepodległej zmieniającym się czasom.
Po każdym z dziesięciu rozdziałów następuje wybór bibliografii, by ułatwić czytelnikowi kontynuowanie poszukiwań i formułowanie własnej opinii.