Niemiecka sztuka wojenna w czasach Mieszka I

Przez pół wieku dwaj pierwsi królowie z dynastii saskiej, Henryk I (919-936) i Otto I (936-973), toczyli wojny wzdłuż i wszerz Europy. Armie Ludolfingów prowadziły kampanie od brzegów Odry na wchodzie do Sekwany na zachodzie i od brzegów Morza Bałtyckiego na północy do Adriatyku i Morza Śródziemnego na południu. W dziesiątkach operacji militarnych, którym towarzyszyły staranne wysiłki dyplomatyczne, Henryk i Otto odtworzyli imperium Karola Wielkiego i zapewnili sobie hegemonię w Europie Zachodniej. Niniejsza książka pokazuje jak Henryk I i Otto I dokonali tego nadzwyczajnego wyczynu i zawiera wyczerpującą analizę organizacji, szkolenia, morale, taktyki i strategii armii Ludolfingów na przestrzeni długiego półwiecza. Czerpiąc z rozległego szeregu źródeł, w tym wyjątkowo ważnych informacji uzyskanych poprzez wykopaliska archeologiczne, pokazuje, że królowie z dynastii Ludolfingów dowodzili bardzo dużymi armiami podczas operacji militarnych, które skupiały się przede wszystkim na zdobyciu fortyfikacji, w tym wielu ufortyfikowanych miast pochodzenia rzymskiego. Ten długoterminowy sukces militarny pokazuje, że budując na spuściźnie swych karolińskich poprzedników, a ostatecznie późnego cesarstwa rzymskiego, Henryk I i Otto I posiadali rozbudowaną i dobrze zorganizowaną administrację i biurokrację, która zmobilizowała zasoby niezbędne do udanego prowadzenia wojny. David S. Bachrach jest profesorem nadzwyczajnym historii na Uniwersytecie w New Hampshire.