Niewłasne lektury

Pisanie w języku wyuczonym, a nawet wielojęzyczność w obrębie pojedynczego dzieła to zjawiska niemal tak stare, jak sama literatura. Zepchnięte na margines w rozwoju literatur narodowych, powróciły w czasach nowoczesnych i ponowoczesnych. Toteż zwraca się coraz baczniejszą uwagę na postaci i teksty przekraczające granice ojczystych języków i literatur. Zmąceniu praktyk twórczych odpowiada pluralizacja kultur czytania, przekraczających nie tylko narodowe granice, ale i kulturowe nawyki związane ze słowem drukowanym, często w sytuacjach skrajnych, związanych z jego materialnym brakiem. Dawna wartość książki, niedostępnej czy zakazanej, skłania do refleksji nad łatwością (nie)czytania współczesnego. Zebrane tu szkice naświetlają zjawiska twórczości i recepcji w otwartym horyzoncie, zestawiając dzieła i sylwetki z literatury polskiej, europejskiej i światowej.