Nowa retoryka teatru

Książka jest próbą pokazania, jaką materią i tworzywem teatralnym staje się dramat w rękach reżyserów, inscenizatorów, aktorów, pedagogów, którzy bazując na własnej wyobraźni, opierając się na doświadczeniu i praktyce swojej i innych, wykorzystując osobisty potencjał artystyczny, twórczą wyobraźnię i talent oraz możliwości współczesnego teatru, przekształcają partyturę literacką w unikatowe dzieło teatralne, ów niepowtarzalny świat przeżyć, emocji, wskrzeszając i ożywiając na deskach sceny wszystko to, co dla czytelnika dramatu pozostaje jedynie jednostkowym przeżyciem, odczuciem, wrażeniem. Pokazuję również, jak do pracy z materią scenariusza adaptowanego, powinien być przygotowany reżyser-inscenizator, który adaptuje dla potrzeb sceny wielowątkową powieść i jak działania adaptacyjne wpływają na budowanie roli przez aktora, realizację zadań reżyserskich, oddziaływanie sztuki na widza. Autorka, z punktu widzenia praktyka i badacza teatru, dokonuje również analizy wielu przedstawień teatralnych i kreacji aktorskich począwszy od poł. lat 70 XX w. po współczesność, które ukształtowały myślenie o teatrze co najmniej jednego pokolenia. Publikacja skierowana jest do pedagogów teatru, animatorów, nauczycieli, popularyzatorów i miłośników teatru oraz do wszystkich, którzy chcą zrozumieć zmiany artystyczne, estetyczne i odbiorcze zachodzące we współczesnym teatrze.