O Alfredzie Tarskim

Alfred Tarski (19011983), geniusz logiki i matematyki XX wieku, uważany za jednego z czterech największych logików wszechczasów (obok Arystotelesa, Gottloba Fregego i Kurta Gdela) oraz za jednego z największych matematyków XX wieku. Mówiono o nim, że jego biografia jest zbyt bogata na jednego, nawet bardzo uzdolnionego człowieka.

Tarski przez dziesiątki lat utrzymywał wysoką żywotność naukową i uchodził za najaktywniejszego logika matematycznego na świecie. Jego zainteresowania poznawcze skupiały się przede wszystkim na zagadnieniach, takich jak: teoria mnogości, umożliwiająca definiowanie wszystkich struktur matematycznych, metamatematyka, logika matematyczna definiująca język formalny, uniwersalny dla całej matematyki, dalej teoria prawdy, w której Tarski w ścisły matematyczny sposób i po raz pierwszy w historii filozofii, wypracował koncepcję prawdy w precyzyjnych językach nauk dedukcyjnych, a monografia Pojęcie prawdy w językach dedukcyjnych rozsławiła jego nazwisko na świecie zaraz po przetłumaczeniu pozycji na język niemiecki.