O obiektywności poznania socjologicznego raz jeszcze

Autorka podejmuje w książce dialog z wybranymi klasykami socjologii, aby udzielić odpowiedzi na fundamentalne pytanie: Jak koncepcje rozumienia–racjonalności–języka łączą się z ideą odkrywania prawdy i jakim podlegają rygorom metodologicznym? Mamy zatem w książce trzy rozdziały zatytułowane: „Obiektywna nauka o subiektywnie umotywowanym świecie przeżywanym”, „O racjonalności jako rygorze postępowania naukowego”, „O językowych granicach obiektywności poznania socjologicznego”. Każdy z tych rozdziałów to prawdziwa uczta intelektualna. Książka jest napisana pięknym językiem polskim, jest zwięzła, a przez to przejrzysta. Z recenzji prof. dr hab. Marioli Flis Po lekturze książki stwierdzam jej nienaganną konstrukcję, erudycję autorki, dobry styl pisarski, pasję analityczną. Autorka mierzy się z problemami fundamentalnymi, nie tylko próbuje je skatalogować, ale też rozwiązywać. Czyni to w sposób oryginalny, inspirujący dla czytelnika. W moim przekonaniu książka będzie czytana nie tylko przez profesjonalnych socjologów, historyków myśli społecznej i filozofów społecznych, ale też ma spore szanse wejść do zbioru lektur adeptów nauk społecznych. Znajdzie ona wielu czytelników, a zarazem podniesie jakość kształcenia socjologów na poziomie akademickim. Z recenzji prof. dra hab. Aleksandra Manterysa