O szczęściu

Klasyczne dzieło Władysława Tatarkiewicza O szczęściu to nie tylko monografia pojęcia, lecz także wielka, jak ją sam Autor nazywa, summa de beatitudine, przedstawiająca zagadnienie szczęścia z wielu różnych perspektyw i pokazująca, jak myśl o szczęściu zmieniała się przez wieki. Pełno w niej anegdot, przykładów, jak również opowieści o pisarzach, artystach, poetach, filozofach, politykach. Tatarkiewicz stara się w charakterystyczny dla siebie sposób ocenić i docenić każdą koncepcję, każdy pomysł na szczęście. Zastanawia się, jak ma się ono do cierpienia, do nieszczęścia, do spokoju, zadowolenia czy pragnienia oraz w jakim stopniu zależy od naszej woli i natury, a w jakim musimy po prostu na nie poczekać. To doskonała pozycja zarówno dla wszystkich pasjonatów filozofii, jak i studentów kierunków humanistycznych. O szczęściu stanowi próbę zestawienia wszystkiego, co obiektywnie można o szczęściu powiedzieć. Rozpatrywane są tu więc zarówno zagadnienia teoretyczne, jak i praktyczne, historyczne (informacje o ludzkich poglądach na szczęście), systematyczne, opisowe, normatywne, a także językowe (analiza wyrazu „szczęście” i wyrazów pokrewnych), psychologiczne (analiza doznawania szczęścia), socjologiczne i etyczne.