Niniejsza publikacja jest próbą uporządkowania informacji dotyczących żeńskiego obozu pracy przymusowej, przekształconego w 1944 roku w filię obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, FAL Grnberg I (Frauen-Arbeitslager Grnberg), a także opisania jego ewakuacji podczas najdłuższego w historii II wojny światowej Marszu Śmierci. Dwie trasy więźniarek z Grnbergu zimą 1945 roku przerodziły się w marsze poniżenia, cierpienia, głodu i śmierci, ponad 500 i 800 przebytych kilometrów. Pieszo, w śniegu, często bez butów. Około 2.600 kobiet wyruszyło w drogę 29 stycznia. Do 6 maja dotarło ich niespełna 300.