Ortografia dla uczniów szkoły podstawowej. Dysortografia. Zeszyt 1. Spółgłoski miękkie

Opanowanie umiejętności pisania wyrazów ze spółgłoskami miękkimi sprawia wielu uczniom bardzo dużo trudności, ponieważ w języku polskim jest 5 spółgłosek miękkich, które dziecko musi zidentyfikować i prawidłowo wypowiedzieć: ś - ć - ź - ń - dź . Każdą spółgłoskę miękką, w zależności od miejsca, jakie zajmuje w wyrazie, zapisuje się inaczej. Służą do tego 3 różne litery, np.: ś w wyrazie ślimak, si w wyrazie siano, s w wyrazie sikorka Dziecko musi zatem dokonać analizy słuchowej wyrazów zawierających spółgłoski miękkie, by ustalić miejsce i sąsiedztwo fonetyczne każdej głoski miękkiej. W te trudne dla wielu uczniów problemy ortograficzne autorki wprowadzają dzieci poprzez ciekawy komiks (s.1-3). Opowiadając i analizując treść komiksu, dzieci w formie zabawowej dochodzą do wstępnego sformułowania reguł ortograficznych (s. 4-5 ), a potem poprzez interesujące, różnorodne ćwiczenia doskonalą umiejętność pisania wielu wyrazów ze spółgłoskami miękkimi cały czas sprawdzając swoje postępy i ciesząc się z sukcesów (s. 6 - 56). W zeszycie ćwiczeń najlepiej pisać ołówkiem, by każdy źle napisany wyraz natychmiast wytrzeć gumką i napisać poprawnie. W zasadzie każdy uczeń powinien opanować umiejętność pisania spółgłosek miękkich do końca klasy III, ale praktyka pokazuje, że zaniedbania dydaktyczne szkoły, brak dodatkowej pracy powodują, iż niektórzy uczniowie nawet do końca szkoły podstawowej nie są w stanie opanować pisowni spółgłosek miękkich, co jest przyczyną trudności w nauce nawet w gimnazjum.