Ostatni "leśni" Suwalszczyzny

Monografia oddziału "Bladego" - Burdyna, działającego na Suwalszczyźnie w latach 1949-1954, będąca owocem ponaddwuletnich badań autorki, historyka z Białegostoku. Autorka zebrała bardzo szeroką i głęboką dokumentację źródłową, wykazała się dużą dzielnością badawczą. Jej praca ukazała dramat ludzi leśnych, którzy do lasu trafiali często pod przymusem i z rozpaczy i którzy w tym lesie pozostawali - coraz bardziej samotni i zaszczuci, próbując chronić ostatki godności, idei, etosu żołnierskiego, nie zawsze z powodzeniem. Ta opowieść - o tym konkretnym przypadku - jest doprawdy przejmująca (sądzić można, że fenomeny opisane przez autorkę miały wymiar uniwersalny). Przy czym opowieść jest konkretna, wszystko co dało się zmierzyć, zostało zmierzone, co zważyć - zostało zważone. Właśnie ta materialna, konkretna przestrzeń pracy jest najbardziej przejmująca.