Opis
Książka poświęcona jest funkcjonowaniu instytucji sejmu w Rzeczypospolitej w okresie panowania Jana III Sobieskiego. W tym czasie zwołano 12 sejmów. Ocena ich wszystkich nie może być jednoznaczna. O ile w początkowym okresie na sześć zwołanych sejmów zerwano tylko jeden to w ostatnie lata stały się prawdziwą kompromitacją tej instytucji, a z sześciu sejmów z lat 1688-1695 szczęśliwie zakończył się jedynie zjazd z 1690 roku. Na skuteczność funkcjonowania parlamentu rzutowała z pewnością sytuacja międzynarodowa kraju, a ale również walka polityczna między dworem i opozycją, oraz systematyczne obniżanie się kultury politycznej szlachty. Sejmy z czasów Jana III pod względem długości obrad były fenomenem. Nastąpiły też, niestety, niepokojące zjawiska. Dwukrotnie posłom nie udało się wybrać marszałka przed upływem kadencji, a jeden z sejmów w ogóle nie zainaugurował obrad, gdy Litwini odmówili choremu królowi prawa do przełożenia sejmu na późniejszy termin. Książkę uzupełniają spisy posłów sejmowych oraz senatorów obecnych podczas obrad. Autor jest pracownikiem Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizuje się w dziejach staropolskiego parlamentu.