Ostheer. Niemiecka Armia Wschodnia 1941-1945

Niniejsza książka opisuje jedynie niektóre aspekty niemiecko-sowieckiej wojny lat 1941-1945 z perspektywy Niemców i ich sojuszników. Nie jest ona monografią tej wojny ani chronologicznym zestawieniem stoczonych wtedy bitew, nie stanowi także próby skróconego opisu poszczególnych etapów kampanii. Tworzy ją wybór korelacji ilustrujących osobliwości życia na rosyjskim froncie. Jest to kompilacja doświadczeń niezwykłych, charakterystycznych dla działań na Wschodzie, będąca zarazem opisem nieznanych dotąd czynników, które odcisnęły swoje piętno na stoczonych tam bitwach. Posługując się bardzo prostą analogią, można powiedzieć, że przebieg wojny niemiecko-sowieckiej 1941-1945 przypominał ruch wahadła. Latem 1941 roku wahadło wychyliło się na wschód i armie niemieckie znalazły się u bram Moskwy. Zimowa kontrofensywa odrzuciła Niemców z powrotem na zachód. Latem 1942 roku, w okresie drugiej niemieckiej ofensywy letniej wahadło ponownie ruszyło na wschód, tym razem sięgając brzegu Wołgi pod Stalingradem i grzbietu Kaukazu. Druga rosyjska kontrofensywa zimowa popchnęła wahadło na zachód. Kolejna niemiecka ofensywa letnia w 1943 roku nie zdołała już wprawić go w ruch odwrotny. Wtedy to Armia Czerwona, nie czekając nastania zimy, zaczęła wypychać wahadło na zachód niemal nieprzerwanym naciskiem, który (z krótkimi pauzami) trwał aż do ostatniego dnia wojny.