Dzieje króla Dawida intrygują od wieków. Podziwiamy zdumiewające Boże prowadzenie, które doprowadziło tego chłopca, pasterza owiec, najmłodszego z braci, do godności największego władcy w dziejach Izraela. Niektórzy widzą w Dawidzie spełnienie swoich najskrytszych marzeń oraz pragnienia sławy i władzy. Inni natomiast dostrzegają, jak bardzo jest on nam bliski, mimo niezwykłości jego historii. Dawid nie jest wyidealizowanym rycerzem bez skazy. Jest człowiekiem równocześnie wielkim i słabym, ulegającym namiętnościom, zdolnym do podstępów, a nawet do zbrodni ale też do gorzkich łez pokuty. Człowiekiem żyjącym w ciągłej relacji z Bogiem. I to jest źródło jego siły i wielkości.