Pieśni o drodze

Nikt lepiej nie opowie o genezie powstania tego albumu, jak sam Stefan Brzozowski w imieniu Czerwonego Tulipana: „ - Jerzy Ignaciuk - ur. 28 października 1951 r. w Warszawie, zm. 30 lipca 2000 r. w Olsztynie . Od 1972 roku złączył nas los i wspólne przeżycia . W studenckim Teatrzyku Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej &"NIEBO"; wspólnie tworzyliśmy piosenki, Jurek pisał teksty i scenariusze , Stefan tworzył do nich muzykę . W lipcu 1981 roku Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie wystawił widowisko muzyczne &Pieśń o drodze;. Libretto do niej napisał Jerzy Ignaciuk , muzykę skomponował Stefan Brzozowski , choreografię stworzyli Piotr Galiński i Maria Jolanta Felska . Spektakl wyreżyserowali Krzysztof Rościszewski (dyrektor teatru) i Jacek Pacocha . Występowali aktorzy teatru m.in. Maria Meyer oraz zaproszeni artyści : Natasza Czarmińska , Michał Muskat , Małgorzata Bratek , Grupa baletowa CONTRA i tancerze KTT &"Miraż"; , chórzyści Lechosława Ragana (&"Collegium Musicum";) , zespół muzyczny EX-grupa w składzie : Wojciech Cichocki - perkusja , Aleksander Krusznicki - saksofon , Zbigniew Seroka - gitara elektryczna , Ryszard Szmit - instrumenty klawiszowe , Piotr Woliński - gitara basowa , Krystyna Świątecka - flet poprzeczny i śpiew , Stefan Brzozowski - śpiew i gitara akustyczna . 13 grudnia 1981 roku , stan wojenny ... zrzucił spektakl ze sceny ... w niebyt . Płyta zaczyna się Uwerturą z widowiska &"Pieśń o drodze"; z 1981 roku . Dlaczego taka płyta ? W 2015 roku obchodziliśmy 30-lecie istnienia zespołu ... no i spojrzeliśmy wstecz ... Teksty : Jerzy Ignaciuk , Bogusław Żmijewski - takie pieśni tworzyliśmy kiedyś , Mariola Platte , Artur Andrus , Andrzej Zubkowicz , Stefan Brzozowski - takie pieśni tworzymy dziś . Zapraszamy do posłuchania Naszej Najnowszej Historii.” 1. Uwertura - z widowiska &"Pieśń o drodze"; 2. Przełęcz 3. O krok nad ziemią 4. Pod biczem wichru 5. Wybuduj mi dom 6. A jednak po nas coś zostanie . Jesteśmy tylko powtórzeniem 7. OLSZTYN kocham 8. Mamy dom 9. To Twoje oczy 10. Pięknym wciąż jest świat