Opis
Pippi Langstrump po śląsku
Pippi Langstrump to nojsiylniyjszo, nojmilszo, nojfajniyjszo i nojbogatszo dziouszka na cołkim świecie. Miyszko blank sama w Bajzlowym Domku, ino ze swojim koniym i małpiczkom, co sie mianuje Pon Nilsson. Mo tyż cołki kofer ze złotymi monetami.
Kole nij miyszkajom Tommy i Annika, a ôd kiedy Pippi sie przikludziyła, wszysko stało sie fajniyjsze! Bo Pippi kulo fafernioki na delowce, poradzi dźwignońć konia gołymi rynkami, i bawi sie w gonić ze szandarami, co jom chcom weznońć do dziecińca.
Pippi Langstrump zaczła rewolucyjo w dziecinnych izbach, jak 1945 roku pokozała sie ta ksionżka. Ôd tego czasu poznały jom i jij poprzoły pokolynia dziecek na cołkim świecie.
Ryszawo dziouszka znały tyż – i przoły jij – pokolynia ślonskich dziecek, chocioż poznowały jom z pomocom polskij abo niymieckij godki. Z tym przekładym ale Pippi zaczyno tyż godać po naszymu!
Fragment:
– Jakbyś mogła nojsamprzod pedzieć mi swoje połne miano – pedziała pani – to cie zaregistruja do szkoły.
– Mianuja sie Pippilotta Maszkietta Gardinella Złocioczka Langstrump, cera ôd kapitana Efraima Langstrumpa, co przodzij boł postrachym morz, a terozki je za krola Połedniowych Morz. Pippi to je po prowdzie ino moj przemianek, bo tata padoł, że Pippilotta je za dugie do wypedzynio.
– Rozumia – pedziała pani. – Toż my tyż bydymy ci godać Pippi. Ale jak by my tak teroz ôboczyli, jako mosz wiedza – godała dalij. – Je żeś już dużo dziouszka i na zicher niymało wiysz. Możno zacznymy ôd rachowanio. Dalij, Pippi, możesz mi pedzieć, wiela je siedym a piyńć?
Pippi wejrzała na nia, udziwiono i niyrada. Tak jij ôdpedziała:
– No ja, jak sama tego niy wiysz, to se ani niy forszteluj, że jo myśla ci to pedzieć!