Płynny Ołów

Notka o książce: Operacja „Płynny Ołów” rozpoczęła się w sobotę przed południem 27 grudnia 2008 r, kiedy to 60 izraelskich samolotów i śmigłowców przeprowadziło jednoczesny atak na blisko 50 celów należących do rządzącego Strefą Gazy islamskiej organizacji palestyńskiej Hamas. 17 stycznia 2009 r., po 22 dniach ciężkich walk pomiędzy oddziałami palestyńskimi a Izraelskimi Siłami Obrony podpisano niesatysfakcjonujące żadną ze stron zawieszenie broni. Walki pochłonęły 1453 zabitych, w tym 1440 Palestyńczyków, po stronie Izraela było to tylko 13 osób. Liczba palestyńskich ataków rakietowych wymierzonych w Państwo Izraela znacznie spadła, jednak strona izraelska nie osiągnęła głównego celu operacji – nie udało się zlikwidować infrastruktury należącej do Hamas. Operacja nie przyniosła poważnego zwrotu w stosunkach izraelsko-palestyńskich. W dniu 19 stycznia 2009 r. swoje zwycięstwo w operacji ogłosił zarówno Izrael jak i strona palestyńska, a jeszcze kilka dni po wejściu w życie zawieszenia broni Hamas kontynuował ostrzał wymierzony w tereny przygraniczne – jednak już o relatywnie niskiej intensywności. Polityczne skutki operacji były daleko bardziej ważne niż wojskowe, premier Izraela Benjamin Netanjahu dał się poznać jako energiczny i brawurowy mąż stanu walczący o bezpieczeństwo współobywateli. Jednak poza krótkoterminowymi celami, nic innego nie udało się mu osiągnąć. Hamas umocnił swoją pozycję międzynarodową oraz nie zaprzestał dalszych zbrojeń i antyizraelskiej propagandy. W kampanii medialnej Hamas wykreował się jako jedyna ofiara zbrodniczej polityki izraelskiej równocześnie grożąc rządowi izraelskiemu dalszą eskalacją przemocy.... Spis treści: Wstęp I Tło konfliktu – w zarysie II Strony walczące III Operacja „Płynny Ołów” – dzień po dniu IV Prawdy, półprawdy, propaganda i odbiór społeczny V Po podpisaniu rozejmu – zakończenie Wykaz literatury cytowanej Spis map i schematów Notka o autorze:  Dr Krzysztof Mroczkowski (1974) – adiunkt w zakładzie Historii Wojskowej Instytutu Historii Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz Główny Inwentaryzator Zbiorów i Kierownik Działu Inwentaryzacji Muzealiów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Autor i współautor licznych publikacji zwartych oraz artykułów naukowych i popularnych z zakresu historii i muzealnictwa: m.in.: „Szachownice nad okupowaną Europą” (z A. Olejko) – Rzeszów 2010, „Nocnych lotów świadectwa. Polskie dywizjony bombowe w latach drugiej wojny światowej we wspomnieniach” (z A. Olejko) – Kraków 2011, „Powroty z nad domu. 1585 Eskadra Specjalnego Przeznaczenia” – Kraków 2013. Kurator wystaw w muzeach w Polsce i za granicą. Specjalizuje się w kwestiach badawczych poświęconych lotnictwu ze szczególnym naciskiem na dzieje Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie i ich udziału w operacjach specjalnych. Drugim obszarem zainteresowań są konflikty międzynarodowe i wewnętrzne w XX i XXI wieku ze szczególnym uwzględnieniem okresu Wielkiej Wojny oraz Bliskiego Wschodu. Za zasługi dla kultury polskiej odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.