Opis
Powieść ta otwiera przed czytelnikiem świat żydowskiej rodziny zamieszkałej na przedmieściach Warszawy. Losy seniorki rodu, Racheli, stanowią główny wątek domowej historii, której granice czasowe wyznaczają: przełom XIX i XX wieku oraz schyłek lat trzydziestych. To swoista minisaga, opisująca konflikty i napięcia czasu przełomów: ścieranie się tradycji, poczucia przynależności do wielopokoleniowej wspólnoty z nowoczesnym indywidualizmem, kultury wyrosłej na wartościach religii z wolnomyślicielstwem, uczucia z obowiązkiem wobec rodziny. W trójkącie matki, córki i zięcia rozgrywa się dramat miłości i cierpienia, poddany dodatkowo ciśnieniom rodowego poczucia ""przyzwoitości"", odpowiedzialności wobec minionych i przyszłych pokoleń za zrywanie odwiecznych praw.