Polityka zagraniczna Hiszpanii wobec Ameryki Łacińskiej w czasie dyktatury generała Francisco Franco 1939-1975

Hiszpania począwszy od wyprawy Krzysztofa Kolumba w 1492 roku zdołała zbudować rozległe imperium w Ameryce. Do momentu wojen o niepodległość prowadzonych przez latynoamerykańskich wyzwolicieli na początku XIX wieku miała ona niekwestionowany wpływ na językowy, religijny i kulturowy krajobraz tamtejszych społeczeństw. Później dawna metropolia zniknęła zupełnie z kontynentu, wyparta przez nowe potęgi przemysłowe świata. Książka przybliża polskiemu Czytelnikowi tworzenie ideologicznych fundamentów oraz późniejszą implementację polityki zagranicznej Hiszpanii podczas dyktatury generała Francisco Franco w latach 1939-1975. Hiszpański przywódca i środowiska, które doszły do władzy w wyniku wygranej wojny domowej z lat 1936-1939, dążyły do restytucji różnie rozumianego imperium w Ameryce. Książka opisuje konsekwencje takiej polityki w kontekście zmieniających się uwarunkowań w polityce międzynarodowej w latach 1939-1975.