Polscy odkrywcy, badacze i eksploratorzy Syberii oraz Azji Środkowej (XIX-początek XX wieku)

Mianownikiem wszystkich tekstów jest biografistyka naukowa skupiona na postaciach, których działalność na przełomie XIX i XX wieku, okazuje się istotna dla zrozumienia różnorakich uwarunkowań kulturowo-społecznych Syberii i Azji Środkowej oraz są to też postaci, na których życiu i aktywności owe miejsca wywarły wpływ i je ukształtowały. Na łamach publikacji prezentowane są teksty wpisujące się we wspomniane wcześniej ujęcie biografistyczne z perspektywy archeologicznej, literaturoznawczej, archiwistycznej, historycznej, krytyki artystycznej, etnologii czy wiedzy o gospodarce oraz historii nauki. (Z recenzji wydawniczej dr hab. Ingi Kuźmy) Autorami tekstów są przedstawiciele różnych dyscyplin, którzy mogą wykazać się dużym dorobkiem i doświadczeniem naukowym w dziedzinie badań Syberii i Azji. Interdyscyplinarne podejście do tytułowego zagadnienia sprawia, że po książkę tę będą sięgać reprezentanci wielu kierunków humanistycznych i nauk społecznych. Należy także podkreślić, że recenzowana monografia wyłamuje się ze schematycznego ujmowania losów zesłańców polskich. Nie podąża wyłącznie za śladami „gnębienia i cierpienia” Polaków na Sybirze, ale ukazuje także ich kulturotwórczy wkład w szereg procesów społecznych, gospodarczych czy politycznych. W tym sensie jest to książka dojrzała, odważnie formułująca pytania i poszukująca niebanalnych odpowiedzi. Co więcej, autorzy odkrywają przed nami szerokie spektrum działalności Polaków na obszarach zauralskich. Chodzi w tym miejscu o taką działalność, która do tej pory była pomijana i traktowana jako mniej istotna. (Z recenzji wydawniczej prof. UAM dr. hab. Adama Pomiecińskiego)