Pościg zaduszny

Pościg zaduszny Harrego Dudy to drugi po Godzinie światła (1985) wielki utwór poety podzielony na 23 rozdziały. Koncert wyobraźni na wysokiej strunie artystycznej sprawności i erudycji, ujęty w ""misteria"". ""gusła"" i ""intermedia"" - w kontekstach metafizycznych, przyrodoznawczych i historycznych, sagi rodzinnej i przeżywania osobistej przeszłości, a także zdarzeń środowiskowych (z niepozbawionym akcentów satyrycznych ""kluczem"", jednak o charakterze ponadczasowym, więc niewymagającym identyfikowania konkretów) - wszystkoto sprawia, że mamy do czynienia z dziełem na wskroś oryginalnym, praktycznie bez odpowiedników, wymykającym się współczesnym ""modom"" i praktykom literackim. Frapujący ślad naszego czasu, z którym zmaga się świadomość poety. A jednocześnie zapis samotności - egzustencjalnego dramatu człowieka.