Powiedz mi, jak będzie

"Niby jesteś szczęśliwy, niby masz wszystko, a tu nagle trach i... zmienia się rzeczywistość". Jestem na takim życiowym rozdrożu, że mogę to uznać za moje dzisiejsze motto. Pani Sylwia oczarowała mnie książką i wierszem, który jest tak piękny, że na samą myśl czuję wzbierające łzy.

" Powiedz mi, jak będzie" to historia trzech osób - Wojciecha, Kingi i Aleksandry. Każdy z bohaterów ma swoją trudną historię. W ich radosne życie wkrada się cierpienie i ból, które odczuwałam całą sobą. Płakałam, śmiałam się i razem z nimi przeżywałam strach. Wydarzenia z ich życia są tak realistyczne, tak smutne, a zarazem dają ogromną nadzieję. Ich rozpacz momentami sięgała tak głęboko mojego serca, że miałam ochotę zatracić się razem z nimi. Szczególnie działała na mnie tragedia Wojtka i Aleksandry. Trauma, z jaką muszą się mierzyć, niewyobrażalna strata, która dotyka ich każdego dnia i ta ogromna miłość. Miłość przyjacielska, która pomaga stanąć na nogi po każdym kolejnym ciosie. Miłość małżonka, który kocha nas i zrobi wszystko dla naszego szczęścia. To było tak przecudownie piękne. Tak niemiłosiernie emocjonalnie odczuwałam każdą stronę, że moja recenzja może być mało merytoryczna, ale jak najbardziej szczera.

Pani Sylwia wybudziła we mnie taką siłę empatii, której się nie spodziewałam. Razem z tą książka pokochałam wszystko i wszystkich. Pozycja jest lekka i szybko się ją czyta.
Płynnie przechodzimy przez krótkie, ale bardzo emocjonalne ramy czasowe, które budują napięcie, by w zakończeniu powiedzieć nam, jak będzie. Polecam wam gorąco.