Opis
Zaproponowane tu interpretacje stanowią przykłady różnych możliwości zastosowania metody ergocentrycznej, a więc „nastawionej” na badanie poszczególnych utworów literackich, którą - za Emilem Steigerem - określa się często jako „sztukę interpretacji”. Są one egzemplifikacją tezy, że tylko poprzez wnikliwą i dogłębną interpretację można dotrzeć do artystycznej i problemowej prawdy dzieła literackiego, choć, oczywiście, zawsze pozostanie jakieś tajemne „jądro ciemności”, wymykające się dyskursywnym ocenom i sądom. Autor poddał interpretacji utwory poetyckie, wiedząc z własnych doświadczeń dydaktycznych, że liryka w procesie poznawania literatury - na różnych zresztą poziomach kształcenia - traktowana jest jako „najtrudniejszy” rodzaj literacki. I właśnie interpretacja, podbudowana przynajmniej podstawową znajomością teorii dzieła literackiego, może pomóc nauczycielom, studentom, a nawet uczniom klas licealnych w dotarciu do wnętrza utworu poetyckiego, tym bardziej że przecież wolą oni coś badać i odkrywać niż tylko uczyć się o czymś (Jerome Seymour Bruner). A przecież hasło „learning by research” (uczenie się przez badanie) już od dawna zaliczono na Zachodzie do grupy głównych zasad nauczania.