Prawo krytyki. O nowoczesnym i ponowoczesnym pojmo

Krzysztof Uniłowski ur. w 1967 roku, historyk literatury i krytyk, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego. Od roku 1989 współredaguje kwartalnik FA-art. Autor książek: Skądinąd. Zapiski krytyczne (1998), Polska proza innowacyjna w perspektywie postmodernizmu (1999), Koloniści i koczownicy. Szkice o najnowszej prozie i krytyce literackiej (2002), Granice nowoczesności. Polska proza i wyczerpanie modernizmu (2006), Kup pan książkę! Szkice i recenzje (2008). Redaktor kilku tomów zbiorowych, ponadto wespół z Dariuszem Nowackim opracował antologię Była sobie krytyka (2003). Laureat Nagrody im. Kazimierza Wyki (2010). Mieszka w Katowicach.FragmentNie, nie łudzę się, że zabawa i gra mogą nas uratować. Cała sztuka jednak w tym, aby próbować () wykraczać poza czas i poza miejsce z góry dla zabawy i gry wyznaczone, aby odnajdować literaturę (element fikcyjny, narracyjny, retoryczny, figuratywny itp.) poza wydzieloną dla niej sferą. I aby literaturę traktować z powagą wymaganą od uczestnika zabawy czy gry, którą (na dziecinny sposób) uznajemy za wartą zaangażowania.