Proza poety" to zbiór tekstów z 2016 roku, balansujących na granicy poezji, wspomnień, halucynacji i manifestu. Paweł Rafał Kuś pisze językiem surowym i bezkompromisowym - momentami lirycznym, częściej brutalnie szczerym. To głos człowieka doświadczonego przez życie - stojącego z boku, ale patrzącego pod powierzchnię zdarzeń. W tych tekstach brud miesza się z czułością, śmierć z humorem, a banalność życia z jego ostatecznym sensem. Nie ma tu miejsca na pozory ani literackie pozy - jest za to głęboka potrzeba opowiedzenia świata od środka. Na własnych warunkach