Opis
Książka jest analizą poglądów Platona na sztukę poetycką. Autor uważa, że krytyka Platona dotyczyła przede wszystkim archaicznej greckiej poezji epickiej, reprezentowanej przez eposy homerowe, które przekazywane z pokolenia na pokolenie w możliwie trwałej i niezmiennej postaci, powodowały swoisty bezruch umysłowy. Wskazuje także na Platona jako rzecznika nowego medium przekazu treści kulturowych - pisma alfabetycznego - które umożliwiło wytworzenie się krytycznego dyskursu filozoficznego, politycznego, antropologicznego.