Radosław Piwowarski

Kolejną kolekcją z serii „Przeboje Polskiego Kina”, którą Wydawnictwo Telewizji Kino Polska oddaje do rąk swoich widzów, jest box trzech filmów Radosława Piwowarskiego nakręconych na przestrzeni lat 1985-1989. Autor Kochanków mojej mamy, Pociągu do Hollywood i Marcowych migdałów, szufladkowany często jako twórca filmów lekkich i rozrywkowych, od początku swej kariery posiadł rzadką i mistrzowską umiejętność opowiadania o „Polsce B”, która w jego optyce stała się światem pełnowartościowym i bogatym w znaczenia, przepełnionym liryzmem i pulsującym kolorami i życiem. Piwowarski jest prawdziwym artystą filmu społecznego, patrzącym z czułością i ciepłem na ludzkie marzenia, słabości, śmiesznostki i dziwactwa, jednym z nielicznych polskich twórców, który używając komediowej formy, snuje głęboko prawdziwe i często dramatyczne refleksje o istocie ludzkiej egzystencji. Reżyserowi udało się zdobyć serca publiczności nie sileniem się na „kino z tezą” - czego zwykle oczekuje się od kina społecznego - lecz towarzyszeniem bohaterom w ich naiwności, wyobraźni i błądzeniu w drodze do marzeń. Pisaniem razem z nimi ich rzeczywistej bajki. Radosław Piwowarski, urodzony w 1948 roku w Bielsku-Białej ceniony polski reżyser i scenarzysta. Pochodzi z rodziny artystycznej. W 1971 roku ukończył Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Jego absolutoryjny film „Argentyna” otrzymał pierwszą nagrodę na VII Festiwalu Etiud w Warszawie. Zadebiutował pod koniec lat 70-tych telewizyjnymi filmami: "Ciuciubabka" i "Córka czy syn" pokazywanymi w cyklu: "Sytuacje rodzinne". W latach 1972-81 był członkiem Zespołu X kierowanego przez Andrzeja Wajdę. Piwowarski jest laureatem wielu nagród filmowych, między innymi nagrody Złotego Ekranu, kilku nagród Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni: Nagrody za najlepszy debiut reżyserski (1985), Nagrody dla najlepszego scenarzysty (1986), Nagrody dla najlepszego reżysera (1986), Grand Prix (1993), oraz Złotej Kaczki (1994). Autor Marcowych migdałów część swej zawodowej kariery poświecił produkcji telewizyjnej. Wyreżyserował pierwszą polską telenowelę Aby do świtu. W latach 1998-2003 piastował funkcję dyrektora programowego I Programu Telewizji Polskiej. Napisał i wyreżyserował kultowy już dziś serial Jan Serce, jak również filmy takie jak Yesterday, Kolejność uczuć, Autoportret z kochanką. Jest autorem lub współautorem scenariuszy wszystkich swoich filmów; wraz ze Zbigniewem Kamińskim wydał w 1980 roku powieść „Playboy”, będącą książkową wersją serialu Jan Serce. Piwowarski, mimo przypiętej mu przez krytykę łatki reżysera komedii i filmów rozrywkowych, jest przedstawicielem kina społecznego, który kwestie „moralnego niepokoju” rozgrywa nie na linii jednostka-społeczeństwo, lecz na linii człowiek–człowiek. Pochylając się nad problemami i marzeniami swoich bohaterów, drążąc rzeczywistość relacji międzyludzkich, pokazując swym widzom intymność, z którą mogą się utożsamić, każdym ze swych filmów próbuje ofiarować im - jak sam mówi - odrobinę nadziei.