Rzeźba polska przełomu XIX i XX w.

Niniejsza pozycja zawiera studia o Józefie Gabowiczu i Henryku Glicensteinie - rzeźbiarzach z Warszawy i Łodzi, tworzących od końca XIX wieku do II wojny światowej. O ile twórczość Gabowicza przez wiele lat była niemal zapomniana, o tyle międzynarodowa działalność Glicensteina ( w Niemczech, Włoszech, Anglii i Ameryce) przypominana była w polskich i zagranicznych publikacjach. Łączyło ich żydowskie pochodzenie i związek ze środowiskiem warszawskim. Jednak rodzajowe lub symboliczne rzeźby Gabowicza należały do silnego wciąż na przełomie wieków nurtu akademickiego o uniwersalnej tematyce, natomiast wybitna twórczość Glicensteina związana z nowymi prądami neoklasycyzmu, ekspresjonizmu, Art Deco wyrażała idee syjonizmu i żydowskiego pochodzenia narodowego, ale też fascynację chrześcijaństwem i kulturami pozaeuropejskimi. Zestawienie dzieł obu rzeźbiarzy, reprezentujących tę samą generację twórców, stwarza szerszą panoramę artystycznych zjawisk i ideologicznych kontekstów twórczości przełomu XIX i XX w.