Samolot Myśliwski ""PZL P.11C 112

PZL P.11a (tzw. jedenastka) to polski, jednosilnikowy samolot mysliwski o konstrukcji metalowej ze skrzydłami w układzie Puławskiego, usterzeniem klasycznym oraz stałym podwoziem. Oblot prototypu nastpił w 1931 roku, ale produkcja seryjna trwała w latach 1937-1939. Pierwsza wersja seryjna to PZL P.11a napędzana silnikiem Bristol Mercury IV S2 o mocy 550KM. Traktowano j jednak jako wersję przejciow i zamówiono tylko 50 sztuk. W lecie pojawiła się najsłynniejsza wersja jedenastki- PZL P.11c. Miała ona udoskonalony kadłub, skrzydła oraz statecznik pionowy. Poprawiała to wszystko aerodynamikę samolotu. Zmianie nie uległa jednostka napędowa. Zainteresowanie konstrukcj wyraziła min. Rumunia, gdzie w zakładach IAR powstało 95 sztuk licencyjnie budowanego PZL P.11. W chwili wybuchu wojny wszystkie wersje P.11 były samolotami zdecydowanie wolniejszymi od swoich niemieckich przeciwników, ale jednoczenie posiadał większ zwrotnoć, duż prędkoć wznoszenia oraz posiadał mniej awaryjny silnik, niż samoloty niemieckie. Odniosły w toku kampanii wrzeniowej wiele zwycięstw nad nieprzyjacielem, głównie w ramach Brygady Pocigowej. Dane techniczne (wersja P.11c): długoć: 7,55m, rozpiętoć skrzydeł: 10,72m, wysokoć: 2,85m, prędkoć maksymalna: 367km/h, prędkoć wznoszenia: 14,5m/s, pułap maksymalny: 8000m, zasięg maksymalny: 550km, uzbrojenie: stałe- 2 karabiny maszynowe wz.33 kal.7,92mm.