Skarga do WSA. Praktyczne wskazówki...w.5

Boisz się prawa administracyjnego? Nie wiesz jak pisać skargi do sądu administracyjnego? Jakie zarzuty podnosić, jak je formułować? Masz obawy przed kolokwium z prawa administracyjnego lub egzaminem końcowym z części administracyjnej?

Publikacja sędziego Tomasza Grossmanna jest zatem idealną pomocą. Dzięki niej nauczysz się jak pisać skargę, jakie są jej konieczne elementy, które zarzuty i w jakiej kolejności czy formie należy podnosić w treści skargi.

Publikacja ma w założeniu służyć pomocą w zyskaniu lub wydoskonaleniu umiejętności sporządzania skarg wnoszonych do WSA, i to nie tylko tych najczęściej spotykanych w praktyce - których przedmiotem są decyzje (w tym decyzje tzw. kasacyjne, które są od 1.6.2017 r. zaskarżane ,,sprzeciwem"") lub postanowienia administracyjne - ale także skarg sporządzanych może nieco rzadziej, lecz o nie mniejszej doniosłości praktycznej, na: akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej, a także na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego.

W tym celu publikacja została podzielona na dwie części.

1. Pierwsza obejmuje przedstawienie przykładowej skargi wraz ze szczegółowym omówieniem jej istotnych elementów, zasad sporządzania oraz wnoszenia - zostało to ujęte w przystępnej formie ,,przypisów"" do poszczególnych części skargi, co ułatwi Czytelnikowi szybki dostęp do interesujących zagadnień szczegółowych, a zarazem nie wyklucza możliwości lektury ciągłej (,,od A do Z""). Jednocześnie w tej części zwrócono uwagę na odrębności, jakie wiążą się ze sporządzaniem i wnoszeniem nowego, ,,skargopodobnego"" (zob. art. 64b § 1 PrPostSądAdm) środka zaskarżenia, jakim jest sprzeciw od decyzji ,,kasacyjnych"" (wydawanych na podstawie art. 138 § 2 KPA).
2. Z kolei na drugą część publikacji składają się opracowania dziesięciu kazusów, poświęcone różnym rodzajom skarg do WSA (na decyzje lub postanowienia administracyjne, na akt prawa miejscowego, na inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej, na bezczynność lub przewlekłość organu administracji) oraz różnorodnym zagadnieniom materialnego prawa administracyjnego (z zakresu gospodarki nieruchomościami i zagospodarowania przestrzennego, ochrony środowiska i ochrony zwierząt, prawa budowlanego, informacji publicznej, ustawy o broni i amunicji, ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o cudzoziemcach).

Na opracowanie każdego z kazusów składają się:

• Treść kazusu wraz z wyciągiem odnośnych aktów normatywnych - przedstawione w sposób podobny do stosowanego w trakcie egzaminów prawniczych.
• Autorska propozycja rozwiązania kazusu - obejmująca, w zależności od jego treści, opracowanie petitum skargi albo sprzeciwu, względnie (w jednym przypadku) opracowanie opinii o niecelowości wnoszenia skargi - wraz z podaniem tzw. kontekstu orzeczniczego (tj. orzeczenia lub orzeczeń sądów administracyjnych, które stanowiły kanwę, względnie inspirację dla opracowania danego kazusu), umożliwiającego Czytelnikowi dalszą, pogłębioną analizę problematyki poruszanej w kazusie.
• Przedstawienie - wiążących się z problematyką danego kazusu - istotnych zagadnień o charakterze proceduralnym oraz prawnomaterialnym.

Przy wyborze tych zagadnień autor kierował się, z jednej strony, ich praktyczną doniosłością, a z drugiej: pewną ,,nieoczywistością"", rozumianą jako konieczność sięgnięcia, dla ich zgłębienia, nie tylko do przepisów prawa (bo to zwykle już nie wystarcza), ale przede wszystkim do orzecznictwa sądowego (obficie w tej części cytowanego).

Materiał zawarty w kolejnym, piątym wydaniu publikacji został gruntownie przejrzany, w niezbędnym zakresie poprawiony i zaktualizowany oraz poszerzony o zagadnienia wynikające z ostatnich zmian legislacyjnych i najnowszego orzecznictwa sądowego.

Z tych względów publikacja jest adresowana przede wszystkim do aplikantów adwokackich i radcowskich oraz innych osób przygotowujących się do egzaminu zawodowego - odpowiednio: adwokackiego lub radcowskiego - albo osób już zainteresowanych praktycznym wykorzystywaniem (law in action) wiedzy prawniczej (law in books), przyswajanej na wcześniejszych etapach edukacji, zwłaszcza w trakcie studiów prawniczych.