Śmieciowa przestrzeń

„Wynikiem modernizacji jest nie nowoczesna architektura, lecz śmieciowa przestrzeń. (…) Śmieciowa przestrzeń to łączny rezultat naszych obecnych osiągnięć; zbudowaliśmy więcej niż wszystkie poprzednie pokolenia razem wzięte, ale z jakiegoś powodu gramy w niższej lidze” – Rem Koolhaas W serii Fundamenty, po tekstach Le Corbuseira czy Jane Jacobs, przedstawiamy pierwszy polskojęzyczny i najszerszy z dotychczas opublikowanych na świecie zbiór tekstów Rema Koolhaasa – wybitnego holenderskiego architekta i myśliciela, prowokatora, najwybitniejszego intelektualisty wśród architektów i najwybitniejszego architekta wśród intelektualistów. Najstarsze teksty pochodzą z lat 70. XX wieku, najnowszy z 2015 roku. Wśród nich znalazły się przełomowe eseje, takie jak Bigness, Miasto generyczne czy tytułowa Śmieciowa przestrzeń, a także zapisy wykładów oraz wywiad z autorem. Koolhaas jest przenikliwym komentatorem współczesności, który potrafi nazwać to, co inni tylko przeczuwają. Nie boi się stawiać bezceremonialnych pytań o miejsce architektury w zglobalizowanej rzeczywistości, o świat podporządkowany logice kapitalizmu („reżim Y€S”), poddawany ekspresowej urbanizacji, przesycony obrazami. Pisze o dronach i zabytkach, smart city i ekologii, muzeach i centrach handlowych. Książka poprzedzona jest wstępem dr. hab. Andrzeja Leśniaka: „Koolhaas pisze o współczesności z bardzo wielu perspektyw jednocześnie, wypróbowuje różne metody diagnostyczne, poziomy analizy, jak gdyby chciał sprawdzić, która perspektywa jest najskuteczniejsza, jaki sposób mówienia przyniesie efekty. Ale ostatecznie tak naprawdę żadna strategia nie zostaje wyróżniona; architekt wydaje się nie wierzyć w istnienie jakiejkolwiek niezmiennej prawdy kryjącej się pod naskórkiem rzeczy, przypadkowych zdarzeń, opinii, zawsze fragmentarycznych analiz”. REM KOOLHAAS – architekt, myśliciel, prowokator. Uważany za najwybitniejszego intelektualistę wśród architektów i za najwybitniejszego architekta wśród intelektualistów. Urodzony w 1944 roku w Rotterdamie, wykształcony w Londynie, od 1975 roku prowadzi pracownię OMA (Office for Metropolitan Architecture) z oddziałami na trzech kontynentach. Prowadzi też jej zaplecze badawczo-teoretyczne pod nazwą AMO. Jest profesorem na Graduate School of Design Uniwersytetu Harwarda. Laureat Nagrody Pritzkera (2000) i Nagrody im. Miesa van der Rohego (2005), w 2014 roku kierował Biennale Architektury w Wenecji. Zbudował m.in. Bibliotekę Publiczną w Seattle, siedzibę Centralnej Telewizji Chińskiej (CCTV) w Pekinie oraz Casa da Musica w Porto. Opublikował m.in. Deliryczny Nowy Jork (1978, wyd. pol. 2013), S,M,L,XL (1995), content (2003).