Star Wars TIE Fighter 1:72

TIE fighter (TIE to skrót od słów Twin Ion Engine, czyli Podwójny Silnik Jonowy) to myśliwiec kosmiczny z uniwersum Gwiezdnych Wojen, który pojawił się po raz pierwszy na ekranie kinowym w filmie "Star Wars" (Episode IV) z 1977 roku, a później pojawił w wielu kolejnych częściach kosmicznej sagi. Przyjmuje się, że podstawowa wersja myśliwca TIE miała ok. 6,3 m długości, przy ok. 6,4 m szerokości oraz ok. 7,6 metra wysokości. Rzecz jasna to dane jedynie orientacyjne. Napęd zapewnił zdwojony silnik jonowy Sienar P-s4, a jego uzbrojenie składa się z dwóch działek laserowych Sienar L-s1. TIE Fighter był przez wiele podstawowym myśliwcem Imperium Galaktycznego, a jego głównym producentem był Sienar Fleet Systems. W chwili wejścia do służby, maszyny tego typu cechowały się niskimi kosztami budowy oraz bardzo prostą konstrukcją. Nie posiadały na przykład żadnych osłon siłowych, a ich piloci musieli zabierać ze sobą specjalne pojemniki z tlenem. Jednocześnie jednak TIE Fighter miały ewidentną przewagę pod względem zwrotności czy prędkości nad nieprzyjacielskimi myśliwcami - zwłaszcza nad Y-Wing czy Z-95. Nie dorównywał jednak osiągami maszynie popularnie zwanej X-Wing, czyli maszynie Incom T-65. Był też od niego znacznie mniej wytrzymalszy co powodowało znaczne straty wśród pilotów na nim latających.