Nadrzędnym celem zawodu tłumacza przysięgłego jako zawodu zaufania publicznego jest zapewnianie bezpieczeństwa obrotu prawnego poprzez sporządzanie tłumaczeń poświadczonych oraz dokonywanie tłumaczeń ustnych (np. w toku postępowań sądowych lub podczas czynności notarialnych). Z uwagi na to, że cel ten leży w obszarze prawa, a nie wyłącznie języka, zawód tłumacza przysięgłego jako zawód okołoprawniczy stanowi integralny element polskiego systemu prawnego.
Przedmiotem monografii jest próba rozważenia zasadności postulatu powołania do życia samorządu zawodowego tłumaczy przysięgłych w oparciu o art. 17 ust. 1 Konstytucji RP. W tym celu dokonano charakterystyki statusu prawnego zawodu tłumacza przysięgłego, który funkcjonuje na mocy przepisów ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego z 2004 r., a także nakreślono status tego zawodu w kilku wybranych państwach członkowskich UE.
W monografii przedstawiono również zarys instytucji samorządu zawodowego wraz z charakterystyką prawną samorządu notarialnego, którego przedstawiciele wykonują zawód najbardziej zbliżony pod względem swojej specyfiki do zawodu tłumacza przysięgłego. Samorząd ten mógłby stanowić wzór dla dotychczas niepowołanego do życia samorządu zawodowego tłumaczy przysięgłych.