Opis
Książka stanowi przegląd poglądów autorki w zakresie problemów intertemporalnych i sposobów ich rozwiązywania na gruncie prawa karnego procesowego; obejmuje zagadnienia teoretyczne, historyczne, a nadto omawia wybrane kwestie praktyczne. Jest scalonym zbiorem utworów autorki, publikowanych w wersji rozproszonej w latach 2013–2016 oraz dotąd niepublikowanych. Studia nad problematyką intertemporalną w polskim prawie karnym procesowym, mające na gruncie tej nauki charakter unikatowy, są prezentowane w przystępny sposób, pozwalający na podjęcie dyskusji naukowej na gruncie teoretycznym i dogmatycznym, nie tracąc przy tym istotnego waloru poznawczego dla praktyków wymiaru sprawiedliwości. Mimo szybko zmieniającego się stanu prawnego w dziedzinie prawa karnego procesowego, poprzez zawarte w niej rozważania teoretyczne i zaproponowaną aparaturę pojęciową książka zachowuje aktualność w dłuższej perspektywie czasowej, dotyczy bowiem zagadnień stosowania prawa w okresie po jego zmianie i między zmianami.
Intensywne prace Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego dotyczące zmian w prawie karnym procesowym znalazły swoje zakończenie w ustawie nowelizującej prawo karne procesowe z 27.9.2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 1247 ze zm.), a następnie w ustawie z 20.2.2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 396) wchodzących w życie 1.7.2015 r. Podjęte przez ustawodawcę w 2016 r. prace nad „renowelizacją” prawa zaprocentowały sukcesywnymi zmianami przepisów prawa w ramach rozwiązywania problemów intertemporalnych. Rozważania zaprezentowane w niniejszej publikacji prowadzone są na podstawie przepisów ustawy nowelizacyjnej KPK z 2013 r., choć znaleźć również można liczne odwołania do dorobku polskiej procesualistyki karnej, dotyczące istoty regulacji normujących postępowanie w razie zmiany prawa w toku toczącego się postępowania karnego.
Przedstawiona rozprawa składa się z VII rozdziałów, w których omówiono następujące zagadnienia:
zagadnienia intertemporalne w polskim prawie karnym procesowym,
jak czytać przepisy intertemporalne,
uwagi na temat gwarancyjnego charakteru przepisów przejściowych,
regułę stadiów procesowych,
zagadnienia intertemporalne postępowań następczych,
podstawy aksjologiczne reguł intertemporalnych,
wnioski końcowe.
Tematyka omawiana w pracy jest stosunkowo mało znana, a ze względu na zmiany prawa karnego procesowego w latach 2015–2016 i konieczność stosowania przepisów intertemporalnych przynajmniej trzech kolejnych nowelizacji Kodeksu postępowania karnego zaprezentowanie w przystępny sposób problematyki intertemporalnej może być przydatne dla praktyków wymiaru sprawiedliwości – sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych i aplikantów do tych zawodów prawniczych.