Styl klasyczny rozbija popularny mit o rzekomej jasności, spójności i ostatecznym kształcie naszego poglądu na tę - zdawało by się - najmniej kontrowersyjną i zupełnie niemodną wśród ,,ambitnych"" badaczy epokę w historii muzyki. Zaletą Stylu klasycznego jest to, że napisał go człowiek łączący muzykologiczną erudycję (choć formalnie muzykologiem nie jest) i poszanowanie dla źródeł, ścisłość epistemologiczną i wrażliwość artysty. Analizy i syntezy Rosena nie są ,,publicznym odczytywaniem nut"", lecz subtelnym zapisem obcowania z muzyką w jej realnym dźwiękowym kształcie, zapisem niekiedy subiektywnym, ale zawsze bardzo sugestywnym, wspartym wiedzą historyczną, doświadczeniem praktyka i potężną dawką zdrowego rozsądku...