Teorya sztuki drukarskiej

Teorya sztuki drukarskiej to kompleksowy podręcznik kierowany do XIX wiecznych drukarzy, zecerów, właścicieli drukarń i wydawców. Podręcznik podzielony jest na dwie części – o zecerstwie i preserstwie. W pierwszej z nich szczegółowo opisuje zasady układania tekstu, tworzenia i zestawiania czcionek, poprawnym justowaniu, wydzielania tytułów i robienia tabel. Autor zamieścił tu również rozdzialik i pisowni polskiej jako, że zecerzy nie zawsze dostatecznie zgłębiali tę wiedzę. Druga część omawia szczegółowo użycie maszyn, ich konserwację i techniczne szczegóły tyczące się drukowania, a także obszerny rodział poświęcony farbowaniu papieru. Dzięki tej książce dowiemy się, jak wyglądała praca drukarza jeszcze sto lat temu, zanim nastał druk cyfrowy i ile pracy należało włożyć w wydrukowanie książki. Reprint dzieła Ząbkowskiego oprawiony jest w okładkę wykonaną z czarnej tektury i ozdobnego papieru. Ponadto blok zdobią dopasowane kolorystycznie kapitałki i wstążeczka czytelnicza.