Opis
Książka stanowi próbę szerszego spojrzenia na wybrane aspekty struktury wyrażeń rzeczownikowych („fraz rzeczownikowych”) w języku polskim przez pryzmat danych językowych z zakresu różnych typów ekstrakcji z wewnątrz frazy rzeczownikowej (ang. extraction), jak również przesunięcia do peryferyjnych obszarów tej frazy przed rzeczownikiem (ang. fronting). Za punkt odniesienia Autor bierze liczne kontrowersje wokół Hipotezy Frazy Przedimkowej (ang. Determiner Phrase Hypothesis) autorstwa Abney (1987), a konkretnie jej uniwersalnego zastosowania, również do języków, które wydają się nie mieć kategorii przedimka (np. język polski). W toku analizy Autor stara się wykazać, iż język polski, pomimo braku kategorii gramatycznej, która ściśle odpowiadałaby np. angielskiemu rodzajnikowi (ang. article) posiada rozbudowaną strukturę funkcjonalną ponad frazą rzeczownikową, której nieodzownym i kluczowym elementem są projekcje związane z tzw. „Strukturą Informacyjną” (ang. Information Structure). Ta swoista „nadbudowa” rzeczownikowa przypomina w wielu istotnych kwestiach peryferyjną strukturę zdaniową, służącą za cel lub punkt przejściowy na drodze elementów przesuwających się z głębiej zanurzonych struktur zdania. W celach porównawczych Autor odwołuje się do licznych przykładów z języków słowiańskich, germańskich, romańskich, jak również języków spoza rodziny indoeuropejskiej.