Tłumacząc nieprzetłumaczalne

Autorka analizuje kwestię tłumaczenia imiesłowów na przykładzie przekładu wybranych ksiąg Pana Tadeusza na bułgarski. Na podstawie szczegółowej analizy zastosowanych tam technik i strategii tłumaczenia przedstawia swoje spostrzeżenia na temat możliwości przekładu istniejących w języku polskim (a nieistniejących w języku bułgarskim) dwóch typów imiesłowów przysłówkowych. Pomimo znaczących systemowych różnic między tymi językami w zakresie bezosobowych form czasownika, bułgarski system językowy posiada właściwe środki językowe umożliwiające przekazanie semantyki polskiego imiesłowu. W publikacji zostały dokładnie i kompleksowo przeanalizowane imiesłowowe konstrukcje w klasycznym dziele Adama Mickiewicza Pan Tadeusz i ich odpowiedniości w tłumaczeniu Błagi Dymitrowej. Joanna Satoła-Staśkowiak oferuje odpowiedni i działający model usystematyzowania i opisywania sposobów tłumaczenia rozważanych konstrukcji gramatycznych z języka polskiego na bułgarski. Model ten byłoby można również z powodzeniem zastosować w dalszych badaniach nad tłumaczeniem polskich konstrukcji imiesłowowych (imiesłowów przysłówkowych uprzednich i imiesłowów przysłówkowych współczesnych) na bułgarski. Chociaż w ostatnich latach obserwuje się rosnące zainteresowanie badaniami translatologicznymi w zakresie słowiańskich przekładów, możliwości tłumaczenia polskich struktur z formami imiesłowowymi na język bułgarski są wciąż stosunkowo słabo zbadane. Badania naukowe zaprezentowane w pracy Joanny Satoły-Staśkowiak są jednymi z pierwszych w tej dziedzinie. Z recenzji prof. dr hab. Diany Blagoevej (Bułgarska Akademia Nauk)