U-Booty typu VII. Konie robocze Dnitza

Do najpowszechniej używanych bojowo jednostek podwodnych w niemieckiej U-Bootwaffe podczas II wojny światowej należał średni pełnomorski okręt typu VII. Była to udana konstrukcja, czego dowodem jest duża skuteczność „siódemek” w bitwie o Atlantyk. Szturmowych okrętów tego typu weszło do służby aż 703! Zdaniem jednego ze współczesnych amerykańskich historyków morskich okręty podwodne typu VII były najbardziej „zapracowanymi” jednostkami bojowymi w Kriegsmarine. Niemieckie U-Booty zostały także określone „najskuteczniejszą bronią do prowadzenia wojny podwodnej”. Na pokładach tych właśnie okrętów niemieccy marynarze walczyli wszędzie, gdzie posłał ich rozkaz: od Wyspy Niedźwiedziej na Morzu Arktycznym aż do Bermudów, od Grenlandii do Gibraltaru, jak również na Morzu Śródziemnym. W książce dużo miejsca poświęcono genezie i rozwojowi prac nad niemiecką bronią podwodną, która została zapoczątkowana pod koniec pierwszej połowy XIX i na początku XX wieku. Przyjrzymy się, jak na przestrzeni lat przebiegała ewolucja projektów jednostek typu VII A, B i C, C/41, D i F. Czytelnik znajdzie w książce informacje na temat U-Bootów wersji VIIC/42 i VIIC/43 oraz VII E, których rozwiązania konstrukcyjne pozostały na etapie projektu lub były już wdrożone do produkcji, ale ich realizacja w stoczniach została wstrzymana. Przyjrzymy się też, jak wyglądało życie we wnętrzu śmierdzącego olejem napędowym, potem i pleśniejącą żywnością okrętu podwodnego. Pełne napięcia życie w zatłoczonej, wypełnionej łomotem diesli, dusznej, cuchnącej moczem, wymiocinami i fekaliami oraz wonią psującej się żywności, pokrytej solą stalowej skorupy, stanowiło codzienność dla kilkudziesięciu członków załogi każdego U-Boota. Książka o koniach roboczych Wielkiego Admirała Karla Dönitza, naczelnego dowódcy U-Bootwaffe, to zwięzła historia i szerokie kompendium typu encyklopedycznego (od dnia podpisania umowy na budowę jednostki podwodnej do chwili jej zatopienia w działaniach wojennych na morzach i oceanach) ponad 700 okrętów typu VII w latach 30. i 40. XX wieku. Pięknie wydana i bogato ilustrowana – zawiera kilkaset zdjęć (niektóre publikowane są po raz pierwszy) oraz rysunki techniczne.