Umysł człowieka pierwotnego, spisany cykl wykładów z Bostonu i Meksyku z lat 1910-1911, jest próbą rozstrzygnięcia kwestii relacji dotyczących rasy i kultury. Zawarte w nim tezy są istotne dla tożsamości antropologii kulturowej. Oprócz rozważań na temat wpływów kultury i natury na kształtowanie ludzkich społeczności znajdujemy tu systematyczny wykład poglądów Boasa na najważniejsze problemy antropologiczne. Tekst ten próbuje także ustanowić podstawy rozumienia roli religii w systemie kulturowym, istotny zarówno z punktu widzenia historii antropologii, jak i ustanowienia właściwych relacji między teorią a praktyką badawczą.