Uniwersytet ponad granicami

Szkolnictwo wyższe zawsze było umiędzynarodowione w wyższym stopniu niż inne sfery życia społecznego, opiera się ono bowiem na wymianie intelektualnej, której immanentną cechą jest przekraczanie granic, także tych narodowych. Jednak internacjonalizacja szkolnictwa wyższego w obecnej postaci to fenomen nowy. Jest odpowiedzią na zmiany w otoczeniu szkolnictwa wyższego związane z postępującą globalizacją. Instytucje edukacyjne adaptują się do nowej sytuacji w tempie i stopniu wcześniej niespotykanym – otwierają się na studentów i pracowników naukowych z zagranicy, rozszerzają ofertę o programy obcojęzyczne, dostosowują do międzynarodowych standardów jakości, wzajemnie inspirują do wprowadzania nowych rozwiązań organizacyjnych i merytorycznych. Dzięki temu system szkolnictwa wyższego staje się kompatybilny z gospodarką światową i jest w stanie przygotowywać absolwentów dla potrzeb globalnego rynku pracy. Tworzy to także korzystne warunki dla rozwoju nauki, gdyż agregacja potencjału intelektualnego, kreatywnego i innowacyjnego przebiega w konkurencyjnym środowisku międzynarodowym. Internacjonalizacja szkolnictwa wyższego jest jednym z kluczowych katalizatorów tego procesu. (ze wstępu)