W alfabetycznym nieporządku

„Justyna Chłap-Nowakowa świata się nie boi. W myślach gotowa jest nawet wskoczyć na Wielki Wóz, «wspiąć się na tylną oś» i puścić się w szaloną sannę Drogą Mleczną. Trudno mocniej wyrazić przekonanie, że cały świat jest nasz, że jest dobry i nie jest nam wrogi, że nie jesteśmy w nim obcy”. o. Jacek Salij OP (z Posłowia) „Justyna Chłap-Nowakowa napisała tomik niezwykły: chodzi o maksymalną prostotę (języka, przedstawionego świata) i wyrażanie poprzez tę prostotę jakiegoś wielkiego niepokoju. Czytając, doświadczam wciąż drżenia świata, pod tym obrazem wydawałoby się – zwyczajnym, codziennym. Bardzo ciekawa książka: w ogóle nie wydumana, ale niezwykle mądra”. Prof. Krzysztof Koehler Justyna Chłap-Nowakowa (ur. 1965) – polonistka, krytyk literacki, redaktorka. Zajmuje się polską poezją emigracyjną XX wieku, a także tradycjami i kulturą narodową. Opublikowała m.in. monografię Sybir, Bliski Wschód, Monte Cassino. Środowisko poetyckie 2. Korpusu i jego twórczość (2004), Dwór polski. Architektura – tradycja – historia (współautorstwo, 2007), jak również kilka antologii polskiej poezji, m.in. Jeszcze Polska... Klasyka polskiej poezji patriotycznej (2015). Jako poetka debiutowała tomem Niewidzialny ślad (2013).