W kręgu społecznych wyzwań współczesności

Teksty zamieszczone w niniejszej publikacji sytuują się we współczesnej dyskusji o roli socjologii jako dyscypliny podejmującej wyzwania współczesności. Największym z nich jest zapewne życie w okresie przełomu cywilizacyjnego oraz związana z tym kwestia otwarcia socjologii na problemy cywilizacji. Kolejne wyzwania na progu XXI wieku zdynamizowały zainteresowanie bezpieczeństwem sięgającym coraz nowszych obszarów rzeczywistości — za tym zainteresowaniem nie nadąża jednakże refleksja nad fenomenem bezpieczeństwa ani nad sposobami jego zapewnienia. W kontekście bezpieczeństwa zgłoszono również pytanie o rolę wartości poznawczych w naukach społecznych. W świetle wyzwań należy też postrzegać rozważania poświęcone ekonomii społecznej, która nie odnotowuje spektakularnych sukcesów, choć w tym wypadku poznajemy przyczyny niemocy — centra usług społecznych funkcjonują w oderwaniu od adresatów tych usług. W wyzwania współczesności wpisuje się ponadto pytanie o przyczyny ewolucji pokolenia baby boomers — dlaczego uczestnicy rewolty lat sześćdziesiątych XX wieku i piewcy nowej kultury stają się z czasem krytyczni wobec uruchomionego przez siebie świata wartości? Kolejne wyzwania omówione w publikacji bliższe są metodologii. Co możemy uzyskać za sprawą socjologii wielkich struktur społecznych, w jakim zakresie i stopniu pozwala ona łączyć rozważania nad położeniem wybranych społeczeństw ze zjawiskami i aktorami megapoziomu? Czy jest jeszcze miejsce na nowe subdyscypliny socjologii, kiedy szczegółowa nauka ma szansę na akredytację w świecie uczonych? Co wyróżnia portret socjologiczny i na czym powinni koncentrować uwagę badacze sięgający po tę kategorię analizy?