Wojna i „Pokój dla Galilei”

Spis treści Wprowadzenie 1. Rozważania wstępne 2. Konflikt jako wykładnia polityki na Bliskim Wschodzie 3. Stan badań i założenia metodologiczne Rozdział I Rola Libanu w początkowej fazie konflikt izraelsko-palestyńskiego w latach 1948–1970 1.1. Specyfika Libanu jako kraju goszczącego uchodźców palestyńskich 1.2. Organizacja Wyzwolenia Palestyny i wzrost jej roli na arenie polityki bliskowschodniej do roku 1970 1.3. Kluczowy rok 1970 – OWP w Libanie Rozdział II Bliski Wschód w latach 1967–1976. Rola OWP w destabilizacji regionu 2.1. OWP jako uczestnik w wojnie zastępczej 2.2. Wojna domowa w Libanie. OWP jako czynnik destabilizujący Rozdział III Redefiniowanie strategii bezpieczeństwa Państwa Izrael w związku ze zmianą kierunku politycznego w Libanie i Izraelu – prawica u władzy 3.1. Menachem Begin i jego model bezpieczeństwa narodowego 3.2. Umiędzynarodowienie kwestii bezpieczeństwa Izraela na kierunku północnym. Operacja „Litani” 3.3. Umiędzynarodowienie kwestii bezpieczeństwa Izraela na kierunku wschodnim i południowym. Zmiana roli głównego wroga Państwa Izrael Rozdział IV Kluczowy kierunek północny w polityce Państwa Izrael 4.1. Liban jako miejsce konfrontacji na linii Izrael–Syria. Rola libańskiej „strefy bezpieczeństwa” w walce z OWP 4.2. Destabilizacja Libanu i kwestia wspólnego wroga libańskiej i izraelskiej prawicy jako czynnik determinujący kolejny konflikt Rozdział V Izraelska obecność wojskowa w Libanie w latach 1982–1985 5.1. Operacja „Pokój dla Galilei” 5.2. Fiasko polityki izraelskiej wobec libańskiej prawicy – „libańskie bagno” 5.3. Załamanie strategii bezpieczeństwa Państwa Izrael na kierunku północnym – złudny pokój