Wojna o tron Cezarow (68-70 r.n.e.)

W oczach starozytnych Rzymian wojna domowa uchodzila za szczegolnie niegodny sposob dochodzenia swych politycznych racji, a jednak w 68 r. kilku cesarskich legatow nie zawahalo sie jej wywolac, by obalic znienawidzonego wladce imperium - Nerona. W ten sposob rozpoczal sie trwajacy ponad dwa lata okres bratobojczych zmagan, bedacy zarazem najpowazniejszym kryzysem wewnetrznym panstwa od czasu upadku republiki. Zanim tron cezarow przypadl zwycieskim Flawiuszom, rzymskie armie wielokrotnie starly sie na polach bitew, zginely tysiace zolnierzy i cywilow, a wojenne zniszczenia nie ominely najswietszych miejsc samego Rzymu. Niniejsza ksiazka opisuje przyczyny oraz kolejne odslony rywalizacji o wladze w latach 68-70, ze szczegolnym uwzglednieniem roli, jaka w niej odegrala rzymska armia. Jak sie bowiem okazalo, to pretorianie, legionisci i inni zolnierze mieli w ostatecznym rozrachunku zdecydowac o losie Nerona, Galby, Othona, Witeliusza, czy Wespazjana...