Wolontariat w opiece u kresu życia

Fragment „Wprowadzenia” do książki:Umieranie i śmierć są w dziejach ludzkości jednocześnie wyzwaniem i źródłem inspiracji dla filozofii, teologii i innych nauk, a także źródłem działań kulturotwórczych człowieka. Tematyka schyłku życia, umierania i śmierci jest zdaniem Philipa Ariésa jednym ze wspólnych tematów systemów filozoficznych w historii myśli ludzkiej. Również rozważania teologiczne wszystkich epok i systemów religijnych w eschatologiach analizują koniec ziemskiej egzystencji człowieka. Przykładem wpływu śmierci na nauki filozoficzno-teologiczne, literaturę i sztukę są podręczniki dobrego umierania i dzieła artystyczne określane gatunkiem ars bene moriendi. Ostatni etap ludzkiego życia jest przedmiotem badań i analiz dla nauk szczegółowych. Zagadnieniem tym zajmuje się medycyna i nauki o zdrowiu. W historii ich rozwoju były jednak okresy, gdy temat ten pomijano zarówno w podręcznikach, jak i w zainteresowaniach badawczych. W ostatnich dziesięcioleciach ważną rolę w przywróceniu debaty publicznej poświęconej tematowi umierania, z udziałem medycyny, psychologii i innych nauk szczegółowych, odegrały praktyczne zajęcia i ich zapisy dokonane przez Elizabeth Kübler-Ross. Interdyscyplinarne warsztaty z udziałem pracowników służby zdrowia, pomocy społecznej, psychologów i pedagogów, duszpasterzy i innych osób, gotowych do przełamania społecznego tabu, były obok analizowanych w tej publikacji działań współczesnego ruchu hospicyjnego ważnymi sygnałami zmian w społecznej percepcji kresu ludzkiego życia.