Wyobraźnia a biografia

Książka jest próbą syntezy marzeń Juliusza Słowackiego o sobie i swojej twórczości. Autorka wykazuje przebieg autoanalizy Słowackiego, który zwykł objaśniać swe literackie wybory samemu sobie, matce i czytelnikom. Urozmaicone, ale spójnie układające się fragmenty tych wyznań i marzeń znajdują się w listach i w nielicznych pismach autobiograficznych poety. Znajdziemy je w utworach, których postać mówiąca ma cechy autoportretu (niektóre wiersze, Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu, Beniowski), oraz w tych, których bohaterowie są projekcjami marzeń Słowackiego o sobie. Przez całą swą twórczość Słowacki układał jedną, ciągle tę samą fabułę. Jest to historia jego radykalnej identyfikacji z powołaniem poety i zawodem pisarza, odczuwanymi jako nieodwołalne przeznaczenie i zadanie, któremu gotów jest poświęcić życie.