Zakochany jeniec

W 1967 roku Jean Genet, największy skandalista literacki powojennej Francji, załamany serią samobójstw i śmierci bliskich mu osób wpada w głęboką depresję. Gdy dochodzi do siebie po nieudanej próbie samobójczej, zjawiają się u niego członkowie prześladowanej afroamerykańskiej organizacji Czarne Pantery z prośbą o pomoc. Tak zaczyna się ostatnia przygoda wiecznego buntownika i outsidera. W kolejnych latach kilkakrotnie odwiedza USA, a także spędza ponad pół roku w palestyńskich obozach w Jordanii. Staje się ,,zakochanym jeńcem"" rewolucji, jednocześnie w pełni oddanym walce i krytycznym co do jej medialnego wymiaru. Te dwa spotkania przywracają go do życia. Kiedy w 1982 roku na własne oczy ogląda ofiary masakry w Sabrze i Szatili, postanawia po czterdziestu latach powrócić do pisania prozy i po raz kolejny stanąć po stronie wykluczonych i prześladowanych.Czytać Geneta to akceptować całkowicie nieoswojoną specyfikę jego wrażliwości, w której wciąż przenikają się rewolucja, pasja, śmierć i odrodzenie. Zakochany jeniec to z pewnością jedna z najmocniejszych i najlepszych książek dekady.,,The Observer"" Zakochany jeniec, pisany piórem maczanym w bólu, powstawał przez wiele lat. Jego język, choć przesiąknięty rozważaniami filozoficznymi, jest delikatny, jakby proustowski.,,The Washington Post Book World""Gęsta i wymagająca książka, pełna wspomnień i marzeń Geneta, dygresji, plotek, anegdot, faktów i zmyślonych historii, których dość luźne połączenie daje efekt raczej impresjonistyczny niż informacyjny. Najlepiej widać to w sposobie pokazywania świata opartym na metaforycznym obrazowaniu. ,,Library Journal""To częściowo traktat filozoficzny, a częściowo dziennik. Nieposkromiona kaskada obrazów i skojarzeń układa się przede wszystkim w opis umysłowości Geneta, a nie w polityczną deklarację.,,Publishers Weekly""Arcydzieło. Napisane wiarygodnie i z pasją, której źródłem może być tylko długotrwała wściekłość.,,Los Angeles Reader""Jacek Giszczak był studentem Sorbony, nauczycielem w szkole polskiej w Paryżu, szefem ekipy w instytucie sondaży SOFRES-Communications, sprzedawcą futer i wody jonizowanej. Wydał Wiersze zebrane (1989), Szosę warszawską (1995) i Flądry, gazele, żyrafy (2006), ma na koncie ponad trzydzieści przekładów z literatury francuskiej i frankofońskiej (tłumaczył m.in. Dumasa, Nervala, Cendrarsa, Pongea, Houellebecqa, Djiana, Rouaud, Ken Bugul, Laferriera, Mabanckou...).